
Anneler Günü
Hülya MURAT
Annedir, bu hayatın tadı, tuzu. Baba,aile ocağının direğidir. İki değer, bizim için en kiymetlilerimizdir.
Anne, dokuz ay evladını karnında taşır. Evladı ile ilk bağı orada kurulur. Acıyı da sevinci de ilk orada paylaşır; dert ortağı, sırdaş olur. Dünyaya gözlerini açtığında da mutluluk içinde yola devam ederler.
Ve Anne, çocuk sevgisi gün geçtikçe katlanır. Bağlılık, günbegün artar. Yaşam boyu sürer.
Anne, yeryüzüne indirilmiş bir melek gibidir. Hep koruyucu, hep kollayandır.
Anne, bir çiçek kadar nahiftir. Üzersen kırılır. Seversen mutlu olur. Saygı bekler. Hep yanında olun ister. Dertlerini, tasalarını hep saklar. Sevincini paylaşırken bile evladının gözlerinin içine bakar.Her şeyi ama her şeyi onun gözlerinde bulur; onunla yaşar. Gülünce güler, sevinçli olur.
Nasıl olmasın ki...
Ona hayat veren ALLAH can veren de kendisidir.
Anne! Sefkattir/
Anne!Huzurdur/
Anne!Güvendir/
Anne! Sonsuz Güçtür/
Anne!Hayatın Anlamıdır/
Anne! Sevgidir/
Anne!Sabırdır/
Anne!İyiliktir/
Anne!Yaşam Kaynağıdır.
Anneler,çocukları için her türlü fedakarlığı göze alan, karşılıksız sevenlerdir.
Dünyayı, çocuklarıyla kucaklayan, hayatını acısıyla, tatlısıyla onlara göre yaşayandır.
Çok sever. Öyle çok sever ki kendini unutur. Sanki kendi adına hic yaşamaz. Evladıyla yoğrulur.
Onun mutluluğuyla mutlu, acısıyla perişan olur. Kahrolur. Çareler arar, durur.
Her çocuk, annesini sever. Ben de annemi çok sevdim. Hep onunla olmak onunla yaşamak istedim.Sanki hep benimle kalacak gibi hissederek...Ama olmadı. Gitti. Yarım kaldı. RABB' İM daha çok sevdi ki onu yanına aldı.
Ben, o gidince yaralandım. Hayatımın anlamı kalmadı. Çok zor yaşama dönebildim.
Şimdi; dualarımda. Dualarımla yanı başımda.
Sevgi var ya sevgi. Duyguları doruğa çıkaran .
Beni şair yapan/ Yazar yapan.
O sevgi ve aşk değil midir?
Odur. İlham veren. Kalemi ele aldırarak, satırlara döktüren...Dile gelen...Duyguları bir bir sıralayan...Kaleme yön veren, iz bıraktıran...
İşte o sevgi , Anne sevgisi.
Destanlara, Türk destanlarımıza baktığımızda, kadınlar, analarımız daima mavi bir ışık içinden doğarlar.
Oğuz Kağan'ın " Gün/ Ay/ Yıldız " adlı oğullarını doğuran anne, karanlıkları yarıp yere inen bir mavi ışıktan doğmuştur.
Mavi ışık, burada bir simgedir. Mavi ışık, destanlara göre aydınlıktır. Işıktır. Bu da analara duyulan derin sevginin,mucizenin işaretidir.
Ayrıca kadın, Türk destanlarında her şeyden önce kutsal Türk çocuğunun anası olarak değer taşır. Önemlidir..
" Kitab- ı Dede Korkut Hikayeleri " nde de aile bağlılığı, anne, evlat sevgisi öncelikli olarak işlenmiştir.
Türk ve Batı Edebiyatı eserlerine baktığımızda da Anne motifinin en önde olduğunu görür, okuruz.
Özdemir Asaf:
" Ne cenneti merak ediyorum.
Ne de cehennemi,
Çünkü; annecigimi gülerken de gördüm, ağlarken de. " Demiş.
Orhan Veli Kanık' da
" Annemi ölmüş gördüm rüyamda,
Ağlayarak uyanışım,
Hatırlattı bana, bir bayram sabahı,
Gökyüzüne kaçırdığım balonuma bakıp
Ağlayışımı. "Demiş.
Her iki şairimiz de anneye olan sevgiyi,ne de güzel vurgulamış,mısralara dökmüş. Yad etmiş.
Ben de,
ANNEME
Dünüm vardı, yarınım yok!
Düşlerim vardı, sabahı yok!
Bahtım karardı ,beyazı yok!
Sevdiğim vardı, artık yok!
Diye,seslendim.
Evet!Kutsal bir görevi üstlenmiş, hem anne hem baba olmuş annem, eli öpülesi annelerimiz,bizim değerli varlıklarımız...
Annem ,Dedim Artık çok çok uzaklarda olan çok sevdiği eşine kavusabilmis Annem! Uykusunda, biz sevenlerine,sevdiklerine veda etti. Yorgun kalbi, dayanamadı. Acıları dindi.
O gün, dünya tersine döndü. Un ufak oldum. Parçalandım. Çaresiz kaldım.
Kalemi elinden hiç düşmeyen;, yazmayı çok seven ben, annemin camide okunacak selasını da yazdım. Ama nasıl? Sol yanım sızlaya sızlaya; kanaya kanaya...
Bu görev, çok zordu. Yüreğimi söke söke yaptım. Evet,yaptım.
Ruhun şad olsun benim güzel annem. Sonsuzluğa uğurladığımız tüm annelerimizin mekanları cennet olsun. Nur içinde yatsınlar.
Özlemle, rahmet okunur gidenin ardından. Acı, yüreklerde hep solur. Hayat, akıp akıp gider.
" Annesiz ev, ıssız geceye benzer." sözü çok doğru çok...
Bu yıl, 11 Mayıs günü " Anneler Günü "Ama geçmişte ,heyecanla beklediğim bu özel günü artık buruk bir kalple karşılıyorum.
Anne, başka bir değer. Tarifi yok, anlatılması çok zor...
Her " Anneler Günü" nde gözyaşlarım içime akıyor. İçimi acıta acıta.
Günün kutlu olsun canım Annem.
Şu, bir gerçek ki insan yılları sırtına alsa da acısını alamıyor.Ağır geliyor.
Yaşınız, kaç olursa olsun anne sıcaklığı, sevgisi, gücü sonsuza dek seninle olsun isteniyor. Kısacası, anneler çok ama çok seviliyor.
Aile fertleri, ayrı ayrı değerlidir ama yine annedir, bu değerleri ayakta tutan ve de yaşatan ...
Ve
Vatan toprakları için vatan aşkıyla kanını seve seve dökmüş, şehadet şerbetini içmiş şehitlerimiz de bir ananın evlatları, canlarıdır.
Şehit annelerimiz,sizin de buruk yaşadığınız "Anneler Günü " nüz kutlu olsun.
Bir de engelli çocuklarımızın anneleri var ki onların emekleri katbekat fazladır. Fedakar annelerimiz, sizin de gününüz kutlu olsun.
Kasten, yaşamdan koparılmış kıymetli annelerimiz, sizin de gününüz kutlu olsun.
Bu anlamlı günü " Huzur Evi " de geçiren; ömrünü evlatlarına adamış büyüklerimiz,anneler sizin de gününüz kutlu,yaşamınız sağlıkla geçsin.
Yine, çocuklarıyla birlikte onlara sarılarak " Anneler Günü " nü kutlayan değerlerimiz ,gününüz kutlu olsun.
Yitirdiğimiz annelerimize rahmet; hayattaki annelerimize sağlıklı günler dileyelim.
Hoşça Kalın güzel annelerimiz Hoşça Kalın...